Silahsız Katil
‘’Ben bir katilim ama o beni silahsız bırakıyor.’’
Yarım ayak açık kapı kalbime boyunduruk vuruyor
Çok uzaklarda bir habersiz yanan rüzgarı var
Orada barakaları, içimde neleri savuruyor
Bana türlü fevrilik ve yalnızlıklar bırakıyor
Oysa yaslanacak bir dağım yok hep habersiz yıkılıyor
Ben bir orman coşkusuyum içimde nice atmacalar
(İçimde bana yıkılacak ve kurulacak kale bırakmayışın var.)
Nice vaşaklar ve sırtlanlar
Her zaman bir kibritine bakıyor.
Dağlanan Bir Yaraya
Ben senin bir ulu mahrur kızındım çok dindim çok duruldum
Kimsenin elinden tuttuğu şefkati olamadım giderayak bedenimden tutuldum
Kırıp kırıp kaynattım kemiklerimi, kalbimi bedenime kaynatamadım
Dengemi sağlayayım diye depremlerimi dağladım
Bir ahın baltasına, bıçağına ve konuşmaya ırak durdum
İnsanın ululuğu sorgulanır ben hep insan kıyısına vurdum
Son sevilmemden geriye bir ben kaldım
Sevilebileceğimi hatırladığım biçimin halini aldım
İçimde ışıyan heyecanlara büyümek yasladım
Şimdi duruldum, en yüce coşkuydum
asya yumuşak baskaedebiyat baskasiir dağlanan bir yaraya şiir silahsız katil
Last modified: Haziran 18, 2023
